Saturday 5 March 2011

Η άνοιξη είναι ΕΔΩ


Παγωμένα κούλουμα λένε.
Ωραία.
Περπατάω, με λίγο ήλιο στην πλάτη μου και παντού φορτωμένες λεμονιές. Μυρωδάτες, κορδωτές.
Δεν υπάρχει πιο τρυφερό δέντρο, σκέφτομαι.

I wanna tell the world I love you
Wanna tell the world I love you
And the joy that your love brings (Martinho da Vila)

Στο δρόμο μου ένα κορίτσι κρατάει μια μεγάλη τούρτα γενεθλείων μέσα σε ένα κουτί. Πιο πίσω ο παραπληγικός πατέρας της. Χαμογελάω. Κι'άλλη τρυφερότητα. Μπορούν να γιορτάσουν. 
Πάω να πάρω ψωμί, ζυμωτό με προζύμι 

"για κάποιον κλαίει και απομακρύνεται, για άλλον γελάει και παραδίνεται" 
ακούω την Ελεονώρα Ζουγανέλη. Ελπίδα για όλες τις γυναίκες που το ζούν. Το αφιερώνω σε μια απο αυτές.

Μπαίνω στο φούρνο και παίρνω αυτό που έχει. Μαύρο, δεν πειράζει. Η ταραμοσαλάτα μου θα γίνει πάνκ.

Φίλα με ακόμα
Φίλα με ακόμα
Θέλω να ‘μαι μαζί σου, να κυνηγάω μαζί σου
Τα κύματα όλα της μοίρας (Μουζουράκης-Μαραβέγιας)

Ωραίο τραγούδι. Σπότ όν που λένε και οι φίλοι μου οι Άγγλοι. Στα χέρια μου μπισκοτάκια με λεμόνι και άσπρη σοκολάτα. Πλησιάζω στο σπίτι...

Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic till I'm gathered safely in
Touch me with your naked hand or touch me with your glove
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love (Leonard Cohen)

Χαμογελάω, αυτό είναι ΤΟ τραγούδι. Για πολλούς λόγους προσωπικούς. Σκέφτομαι οτι  ο Leonard Cohen ξέρει πολύ καλά τι θέλει μια γυναίκα την άνοιξη. Γυρνάω το κλειδί. Ι brought some amazing lemon cookies του λέω. Is your son still asleep? Κουνάει το κεφάλι του. Θα ταϊσω αυτόν πρώτα. Ο άλλος κοιμάται στο λεμονάτο κρεββάτι του.







No comments:

Post a Comment