Εδώ και 2 εβδομάδες σκέφτομαι αυτό το θέμα του "single self". Κάτι με το οτι έχω πέσει με τα μούτρα στα "μητρικά θέματα" και δε θέλω να μετονομάσω το WomenSpace σε MamaSpace- (ανταγωνιστές bloggers-μην σκέφτεστε να μου πάρετε το όνομα!)- κάτι με το οτι πάντα ψάχνομαι με τον εαυτό και πραγματικά "τρώγομαι με τα ρούχα μου", το αποφάσισα.
Σκεφτόμουν λοιπόν, τι είναι αυτό το single self (άντε να το πω πυρηνικό εαυτό;- όχι δεν μου αρέσει).... Τι σημαίνει για κάθε γυναίκα το single self; Τι περιέχει; πότε βγαίνει και κυρίως.... Τι κάνει?????
Για εμένα, νομίζω η απάντηση βρίσκεται σε μια εικόνα: εγώ μόνη μου να νιώθω τα πόδια μου γερά πάνω στη γη (κυριολεκτικά και μεταφορικά), τη σπονδυλική μου στήλη ευθεία, το μυαλό μου συγκεντρωμένο και σε εγρήγορση, το αίμα στις φλέβες ζεστό, τα χέρια έτοιμα να αγγίξουν, η αίσθηση οτι ο κόσμος είναι εκεί για να πάω.
Το single self θέλει. ΘΕΛΕΙ-ΘΕΛΕΙ-ΘΕΛΕΙ. Και αναζητά.
Το περίβλημά του, την ηρεμία του, τη συγκρότηση του, την ξεκούραση και την εσωστρέφια όταν το "έξω" είναι χαοτικό και δύσκολο.
Την ενεργητικότητα, τη χαρά, την επικοινωνία, το δυναμισμό, την περιπέτεια, όταν το "μέσα" είναι έτοιμο.
Κάθε γυναίκα θέλει το χώρο της και το χρόνο της - (εξ'ου και το WomenSpace).
Η Virginia Wolf έγραψε το "Room of one's own" εκεί που μπορούμε να συναντήσουμε το single self- τον εαυτό μας. Αυτή τη στιγμή που σας γράφω είμαι μαζί του (εαυτός) ή καλύτερα"μαζί της".
Όταν είμαστε μόνες μας, χωρίς ερωτική σχέση, θέλουμε τον άλλον.
Όταν είμαστε με σύντροφο, ή και με παιδιά, θέλουμε κάποιες φορές το "δωμάτιό" μας, το χώρο μας ρε παιδί μου. Πάντα όμως χρειαζόμαστε αυτή τη μια και μοναδική σχέση με το single self, για να μη νιώθουμε αποπροσανατολισμένες. Φυσικά δεν αντέχεται πάντα αυτή η σχέση... (να το σημειώσουμε και αυτό).
Όπως και να έχει όμως, η μοναξιά είναι πιο βαριά όταν αποκόβεις τον εαυτό σου και επικεντρώνεσαι στην αναζήτηση του άλλου (γιατί δεν έχω εγώ κανένα, θα έχω ποτέ; τι λάθος κάνω;). Όλα φαίνονται μαύρα, εσύ σώμα μόνο- με ανάγκες, αγωνίες και πόνο αβάσταχτο και αποπνικτικό.
Όταν δε, έχεις τον άλλον (σύντροφο/παιδί κλπ), τα πράγματα αν δεν περιλαμβάνουν το single self είναι εκτός ελέγχου: ένα γαϊτανάκι δυναμικών σχέσεων, υποχρεώσεων και τελικά, πάλι βάρους και πνιξίματος.
Για τι μιλάω τόση ώρα;
Για εμένα και εσένα. Για αυτό που είσαι και για αυτό που είμαι.
ΕΙΜΑΙ. Να ένα ωραίο ρήμα που κολλάει στο single self.
ΕΙΜΑΙ πάνω στο διώροφο κόκκινο αγγλικό λεωφορείο και χαζεύω έξω τους δρόμους που εναλλάσονται και τους ανθρώπους που ανεβοκατεβαίνουν. ΕΙΜΑΙ όταν αναρωτιέμαι για τις ζωές αυτών των ανθρώπων: ποιόν αγαπάνε; τι είναι αυτό που τους κάνει ξεχωριστούς; ΕΙΜΑΙ όταν παίζω με το γιό μου σαν αν είμαστε μια ηλικία και αυτός μου χαμογελάει με τα 7.5 του δόντια. ΕΙΜΑΙ στο γραφείο μου με τους θεραπευόμενους και νιώθω ενώ σκέφτομαι. ΕΙΜΑΙ και κάθομαι στο μπαλκόνι το βράδυ με τον άντρα μου δίπλα στην ελιά.
ΕΙΜΑΙ όταν γνωρίζω ενδιαφέροντες ανθρώπους, όταν αφήνω πίσω μου σχέσεις που δε λειτουργούν και χτίζω νέες. ΕΙΜΑΙ όταν χαλαρώνω με τις φίλες μου και επικοινωνούμε στη δική μας γλώσσα της γρήγορης ατάκας.
ΕΙΜΑΙ τις στιγμές (και είμαι τυχερή γιατί έχω πολλές τέτοιες) που οι άνθρωποι έρχονται κοντά με ειλικρίνεια. ΕΙΜΑΙ όταν θυμώνω, στεναχωριέμαι, περιμένω, και μετά βρίσκω τη λύση.
Και κυρίως ΕΙΜΑΙ όταν αυτό που γράφω μπορεί να βοηθήσει μια άλλη γυναίκα να ΕΙΝΑΙ, και ας μη το μάθω ποτέ.......
well put (για να ταιριάξει και με τον τίτλο, χιχι)..! Γιατί η σχέση με τον εαυτό είναι η πιο σημαντική και καθοριστική σχέση θεωρώ, η οποία όμως πολύ εύκολα παραγκωνίζεται στο 'βωμό' ενός συντρόφου, ενός παιδιού, μιας καριέρας... Μέσα από όλα αυτά, ΕΙΜΑΙ εγώ και αν είμαι καλά με εμένα τότε είμαι καλά με όλο τον κόσμο :-)
ReplyDeleteAndy