Σκέφτομαι το πρόγραμμα, μπαίνω στο internet κοιτάζω τις λεπτομέρειες, μισοαποφασίζω και ξαναθυμάμαι να μπω στην κύρια σελίδα του ted.com ψαχουλεύοντας για "ideas worth spreading" (moto του ted).
Και εκεί βλέπω το βίντεο που θα σας παραπέμψω λίγο πιο κάτω. Όμως, πριν κάνω κάτι τέτοιο, δυο λόγια.
Προχθές πήγα σε ένα "δισκάδικο" να αγοράσω μουσική για τον κ. Α (αυτόν που ταϊζω, αλλάζω και αγαπώ κάθε μέρα). Πήρα την Ντενεκεδούπολη (must), Χριστουγεννιάτικα κάλαντα και baby einstein classical music (αυτό δεν το είχα πάρει εως τώρα γιατί δεν μου άρεσε καθόλου το όνομα- ακούς εκεί "baby einstein"...). Ευτυχώς και δεν έμεινα στο όνομα γιατί το cd έσκιζε!
Να είμαι όμως συγκεκριμένη. Δεν μου άρεσε το όνομα γιατί έχω βαρεθεί τον "ξιπασμό" και το "ναρκισσισμό" του να κάνουμε τα παιδιά μας little Einsteins... Τόσο περιτύλιγμα, τόσο μα τόσο περιτύλιγμα....
Γιατί λοιπόν πήγα στο δισκάδικο; Μα είναι απλό. Τον αγαπάω, και του αρέσει η μουσική.
Και σα μαμά που θέλω το παιδί μου να γίνει αυτό που θέλει εκείνο, και εγώ να το βοηθήσω με το να αφουγκραστώ εκείνο που μου δείχνει, δε μπόρεσα να μη δακρύσω όταν είδα το βιντεάκι του ted. Γιατί στο βίντεο μιλάει για infection ("κολλητική" η κατάσταση), για πάθος, για δράση, για συναίσθημα, για αλλαγή και ενδυνάμωση για τη διαφορά που μια απίστευτη γυναίκα (η Kiran Bir Sethi) κάνει με το να βοηθήσει κάθε παιδί να σταθεί και να πει I CAN!
Ο Einstein ήταν ένας. Εμένα μου φτάνει να είναι ο κ.Α χαμογελαστός και να λέει ΕΓΩ ΜΠΟΡΩ (ακόμα και αν αυτό είναι το μπορώ να μην μπορώ κάποιες φορές).
No comments:
Post a Comment